Vragen bij boetes over de grens

Den Haag

Wie tot een paar jaar geleden in Frankrijk of Spanje werd aangehouden en een bekeuring kreeg, kwam daar gemakkelijk onderuit: bon verscheuren en je hoorde er nooit meer wat van. Die tijd is voorbij. Door betere uitwisseling van kentekengegevens tussen Europese landen kunnen overtreders niet meer om een buitenlandse bekeuring heen. Bij de ANWB merken ze dat. Daar komt een constante stroom vragen binnen over in het buitenland opgelopen verkeersboetes, vooral vanwege snelheidsovertredingen.

Die ongewenste post komt vaak op een moment in het jaar dat de herinnering aan de vakantie alweer aan het vervagen is. ‘Er zit vaak een lange tijd tussen de datum van de overtreding en het moment waarop de bekeuring op de mat valt’, weet Markus van Tol van de ANWB. ‘Daar kunnen maanden overheen gaan. Een bekeuring uit Italië kan zelfs na een jaar nog komen.’

richtlijn

Nederland wisselt al jaren kentekengegevens uit met Duitsland, België en Zwitserland om geflitste automobilisten te kunnen opsporen. Bijna twee jaar geleden werd een Europese richtlijn van kracht, waardoor de uitwisseling van kentekengegevens met meer EU-landen eenvoudiger is geworden. EU-lidstaten kunnen daarmee op basis van een kenteken de naam- en adresgegevens aanvragen van overtreders. Dat kan overigens maar voor acht soorten overtredingen, zoals te snel rijden, door rood rijden, geen gordel dragen, onder invloed rijden en bellen achter het stuur.

Automobilisten die met een vraag over hun boete bij de ANWB aankloppen, zeggen vaak zich niet te kunnen herinneren dat ze op de plek zijn geweest waar de overtreding zou zijn geconstateerd. Ook willen ze bijvoorbeeld weten wat de mogelijkheden zijn om bezwaar te maken, of de boete echt is en hoe ze kunnen betalen. Geregeld klagen ANWB-leden ook dat de boete niet in begrijpelijke taal is opgesteld. In zijn algemeenheid is niet goed te zeggen of het zin heeft bezwaar aan te tekenen; dat verschilt per land en per situatie.

De top vijf van vragen aan de ANWB over verkeersboetes wordt aangevoerd door de milieuzones die in Italiaanse stadscentra gelden. Deze ­zones worden aangeduid met borden verboden in te rijden met de tekst ‘Zona trafico limitato’. Op het negeren van die zones staat een boete van 100 euro per keer. Veel bestuurders ontvangen diverse boetes als ze zoeken naar een parkeerplaats en de zone enkele keren in en uit rijden. Vaak wordt de boete geïnd door een incassobureau dat voor de Italiaanse overheid werkt. Dat benadert overtreders rechtstreeks, en niet via het Nederlandse Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB), dat verkeersboetes int. ‘Rij niet zomaar een stadscentrum binnen zonder goed op de borden te kijken’, raadt Van Tol aan. Het is vaak verstandiger een parkeerplek buiten het centrum te zoeken en te voet je weg te vervolgen.’

correctie

Ook weet lang niet iedereen dat al één kilometer per uur te snel in Frankrijk een boete kan opleveren. Een correctie van de snelheidsovertreding wordt daar niet toegepast. ‘En heel Frankrijk hangt vol met camera’s’, zegt Van Tol. ‘In Frankrijk vallen elke dag tien doden in het verkeer. Begrijpelijk dat ze daar iets aan de verkeersveiligheid willen doen. Boetes uitdelen hoort daar volgens hen ook bij.’

‘Mensen zijn verrast door het feit dat ze in het buitenland strafpunten kunnen krijgen’, is de ervaring van de ANWB-woordvoerder. ‘Dat betekent dat je bij een volgende overtreding een rijverbod kunt krijgen.’

Wie een Europese verkeersboete niet betaalt, krijgt meestal een eerste en tweede aanmaning, waarbij het ­boetebedrag vaak verhoogd wordt. Wordt dan nog niet betaald, dan kan een EU-lidstaat de inning van deze boete overdragen aan Nederland. Het Centraal Justitieel Incassobureau komt dan in actie. Dat brengt, naast het boetebedrag, 9 euro administratiekosten in rekening. <