Direct naar artikelinhoud
Column

Zonder blokjesbuik ben je goed genoeg

Fajah tijdens de presentatie van haar nieuwe boek Killerbody 2.

Ik heb de afgelopen jaren keihard getraind, als professioneel wielrenner. Ik heb enorm gelet op wat ik eet. Ik weet wat het is om heel mager te zijn, ik weet wat het is om sterk te zijn, maar vooral weet ik wat het is om superfit te zijn.

Tijdens mijn topsportcarrière doken ze steeds meer op: de fitgirls met hun killerbody, op de sociale media en in de gewone media. Meiden die dag en nacht promoten dat brood en pasta vergif zijn en dat je op een bietengembersmoothie uren fitnessen kunt, net zo lang tot je een blokjesbuik en een keiharde kont hebt. Lukt dat niet? Dan ben je niet gedisciplineerd genoeg.

Dit soort meiden zorgden er al tijdens mijn wielercarrière voor dat ik me wel eens slecht voelde, omdat ik niet trainde op een smoothie, maar op écht eten. Volgens hen: slecht eten. En te veel. Nee, ik kreeg geen killerbody, deels omdat ik trainde als wielrenner en niet als een fitgirl, deels omdat (ja echt) cellulitis bij mij nooit helemaal verdwijnt.

Nu ik gestopt ben, is mijn lichaam veranderd. Ik ben niet heel mager meer. Vooral rond mijn billen wordt het blubberiger. Iets wat ik zelf met moeite accepteer, omdat ik weet hoe strak ik nog niet eens zo lang geleden was. Maar door dit soort meiden walg ik soms van mezelf. Terwijl het eigenlijk andersom is: het is walgelijk wat zij doen en verspreiden.

Donderdag zat Fajah Lourens bij Eva Jinek aan tafel. Geen idee wie dat is? Vraag uw dochters of kleindochters eens. Zij vergapen zich ongetwijfeld aan de perfecte foto's van deze dame, op instagram. En aan de leefstijl die zij promoot. Want alleen met zo'n lichaam word je gelukkig en succesvol, kortom: ben je goed genoeg. Tenminste, dat is wat Fajah - en met haar de vele andere fitgirls - uitstraalt.

Tekst loopt door onder afbeelding.

Nee, ik kreeg geen killerbody, deels omdat ik trainde als wielrenner en niet als een fitgirl, deels omdat (ja echt) cellulitis bij mij nooit helemaal verdwijnt
Fajah Lourens

Walging

Een leefstijl van sporten op nuchtere maag, van eindeloos fitnessen en minimale vetpercentages, van een dieet van 1200 kilocalorieën per dag. Oké, voor Fajah zelf hoor, voor anderen kan het misschien ietsje meer zijn. Maar zeker geen 2000 kilocalorieën, want, zei ze met walging in haar stem: "Vrouwen die dat eten zijn allemaal te dik." Eva Jinek reageerde nauwelijks. Helaas.

O, wat had ik er graag tussen gezeten. Want hallo, de gemiddelde vrouw heeft 2000 kilocalorieën per dag nodig, en als je sport zelfs nog meer. Het was tot daar aan toe geweest als Fajah haar levensstijl lekker voor zichzelf had gehouden, maar nee, ze heeft er een businessmodel van gemaakt. Een businessmodel dat een ongezonde leefstijl promoot. Want een blokjesbuik ís niet gezond voor de gemiddelde vrouw. Een blokjesbuik betekent: veel te mager. 1200 kilocalorieën eten betekent: jezelf verhongeren.

Waarom ik me hier druk over maak? Omdat vrouwen, allemaal, continu op hun uiterlijk beoordeeld worden. Je moet van steen zijn om je daar niets van aan te trekken. En dat ben ik niet, van steen. Als ik dat al niet ben, hoe moet het dan zijn voor jonge meiden, die nog op zoek zijn naar hun identiteit, die zo'n lijf continu als de norm voorgeschoteld krijgen? Ik zou zeggen: ga eens praten met huisartsen en psychologen, ga eens kijken in anorexiaklinieken.

En waarom ik hier iets over schrijf op de sportpagina? Omdat wat fitgirls doen topsport is. Vroeger heette het bodybuilding, of fitness, met bijbehorend extreem eetgedrag. Laten we het daar alsjeblieft weer toe terugbrengen - en laten we jonge meiden én alle anderen vertellen dat brood geen vergif is, en dat je ook zonder blokjesbuik goed genoeg bent. Dank.

Een blokjesbuik betekent: veel te mager. 1200 kilocalorieën eten betekent: jezelf verhongeren