'Calais is niet zomaar verlost van wildkamperende migranten'

Hoe is de sfeer daar?
"De ontruiming verloopt vanaf vanmorgen vrij ordelijk. Rond 08.00 uur kwamen zo'n zestig bussen aan en gingen de vluchtelingen in een rij staan, die rij is er nu nog steeds. Net was er net een klein opstootje en wat duw- en trekwerk, maar verder is het rustig. 

"Men zegt hier: wie niet wil vertrekken, zal zich pas later in de week verzetten. Ik weet niet of dat zo is. Ik sprak een paar jongens die willen blijven, maar niet van plan zijn om te vechten. Dan lopen ze het risico dat ze in een detentiecentrum terecht komen van waaruit ze worden uitgezet." 

"De vluchtelingen die in de rij staan, worden geselecteerd: de alleenstaande mannen, verreweg de grootste groep, worden gescheiden van de gezinnen, de minderjarigen en de zieken. Ze krijgen een bandje om de pols met een kleur die correspondeert met hun bestemming. Met de bussen worden ze naar 230 kleine opvangplaatsen gebracht, die op afgelegen plekken in Frankrijk liggen."

Zijn de vluchtelingen, die juist naar Engeland wilden, er nu van overtuigd dat ze in Frankrijk willen blijven?
"Ik denk dat veel mensen getwijfeld hebben of ze hun Engelse droom wel wilden opgeven. Want wie in Frankrijk zijn vingerafdrukken afgeeft, moet daar de asielprocedure in, en die is lang en lastig. Asiel in Groot-Brittannië zit er dan niet meer in. Aan de andere kant is het zo ontzettend moeilijk geworden om een vrachtwagen in te klimmen.

De vluchtelingen die zich erbij neerleggen dat het ze niet gaat lukken om de oversteek te maken, hebben wel vaak de pest aan Frankrijk. Ze zeggen dat het de schuld van de Fransen is dat ze niet naar Engeland kunnen: want de Franse politie deelt natuurlijk de klappen uit. Maar zij bewaken de grens in opdracht van Groot-Brittannië, die Frankrijk daarvoor betaalt." 

Is er na vrijdag geen 'jungle' meer in Calais?
"Ik denk niet dat Calais zomaar verlost is van wildkamperende migranten. Ik begreep van een hulpverlener dat er de afgelopen dagen al een paar duizend vluchtelingen naar Parijs zijn vertrokken. Zij duiken daar een tijdje onder en komen waarschijnlijk weer terug als de kust veilig is. 

"Van de buitenkant zag de 'jungle' er chaotisch uit, maar eigenlijk was het kamp met behulp van hulporganisaties een geoliede machine geworden. Het was een gemeenschap met een onofficiële regering, een openlucht-azc. Als hier weer groepjes mensen neerstrijken, zullen er ook weer hulpverleners klaarstaan met een pan soep of een slaapzak: precies zoals het een aantal jaar geleden begon."

"Ik sprak vanmorgen een paar Eritreeërs die heel relaxed tegen hun huisje aanleunden. Ze zeiden: 'Het zal allemaal wel, wij wachten gewoon tot iedereen weg is, wij blijven hier in de buurt en wachten tot er weer mensen komen om ons te helpen.'"