“De grote spitskop is een forse, slanke, lichtgroene sabelsprinkhaan met een typische spitse kop”, zegt Jorg Lambrechts (Natuurpunt). “De grote spitskop wordt tot 6 centimeter lang. De dieren hebben zeer lange vleugels en kunnen goed vliegen.”

De sprinkhaansoort is van oorsprong een Centraal- en Zuid-Europese soort. Het insect is nog maar vier keer in Wallonië gezien, sinds 2009 op twee verschillende plaatsen in de Viroinvallei. Op 19 september zat er voor het eerst in Vlaanderen - in een voortuin in Diepenbeek - een zingend mannetje van de soort.

“Het dier zat in een zone die niet gemaaid was. Dit geldt in het algemeen voor vele sprinkhanen, vooral voor de sabelsprinkhanen: ze hebben nood aan hogere, niet gemaaide vegetaties en mijden kort gemaaide gazons. Grote spitskoppen houden zich in hun natuurlijke leefgebieden in het zuiden vooral op langs rivieroevers, in vochtige, hoge vegetaties.”

Het is niet de eerste keer dat een sprinkhaansoort vanuit het zuiden onze regio bereikt. “Sinds midden jaren ‘90 koloniseerden de sikkelsprinkhaan en het zuidelijk spitskopje al grote delen van Vlaanderen en ook de zuidelijke boomsprinkhaan en de kiezelsprinkhaan doen het almaar beter in Vlaanderen. Deze soorten zijn definitief gevestigd, wat we nog niet kunnen zeggen van de grote spitskop, een soort waarvan tot nu toe enkel zwervers gevonden zijn. Een tussenstadium vinden we bij de lichtgroene sabelsprinkhaan en boomkrekel, waarvan er in Vlaanderen slechts enkele gevestigde populaties in Limburg zijn, telkens op zeer warme plaatsen (mijnterrils).”

De voorbije twee decennia werd ons land overspoeld door zuiderse soorten. Door een wijzigend klimaat kunnen warmteminnende vlinders, libellen, vogels en planten zich almaar beter in België handhaven, merkt Natuurpunt op.