De melding die rechercheur Judith altijd bij zal blijven

In het kistje ligt een jongetje zonder naam. Een baby van 1.700 gram die op die junidag werd gevonden in een tas bij de Sloterplas. Nog altijd is onbekend wie zijn ouders zijn. Vanochtend heeft Judith daarom het jongetje gewassen, aangekleed en in zijn kist gelegd. En nu wordt het dus anoniem begraven op de Amsterdamse begraafplaats Sint Barbara.

Stampvol

Maar zijn begrafenis is niet stil en eenzaam zoals andere anonieme uitvaarten, waarbij een stadsdichter en hoogstens twee man van de gemeente aanwezig zijn. Sterker nog: de zaal zit stampvol. De politie kondigde de begrafenis aan op aanplakborden, in de hoop dat de moeder alsnog zou opduiken. Meer dan 120 mensen zijn gekomen om afscheid te nemen van dit onbekende jongetje.

Dat rechercheur Judith hier nu staat, is geen toeval. Zij is degene die op de avond van 8 juni aan de Sloterplas de oranje-zwarte sporttas openmaakt en het dode jongetje ziet liggen. Ze hoopte eigenlijk een nest puppies aan te treffen. 'Maar één blik was voldoende', vertelt ze aan de zaal. 'Een baby, gewikkeld in sjaals. Een mooi, gaaf en klein kindje.'

Voldragen

Iets daarvoor, rond half zeven, is de politie gebeld door een vrouw met een hond die de tas heeft zien liggen aan de waterkant. De tas is nat. 'De tas en de baby hebben daarvoor in het water gelegen', zegt onderzoeksleider Ton Uiterwijk. 'We vermoeden dat iemand al eerder de tas heeft gezien, hem uit het water heeft gehaald en zich rot is geschrokken.' Het water van de Sloterplas was 'glashelder', zodat de tas onder water zichtbaar was. 

Het jongetje is - ondanks zijn lage gewicht - een voldragen baby. Het is gewikkeld in een Burberrysjaal en heeft veel en donker haar.

Rompertje van Primark

Na de vondst zet de politie het Team Grootschalige Opsporing op de zaak. Zo'n twintig man gaan op zoek naar de ouders. Zijn moeder moet volgens dna-onderzoek van mediterrane of Noord-Afrikaanse afkomst zijn. Zijn vader is van Noord-Afrikaanse origine.

Al snel brengen ze veel details naar buiten. Zo draagt het jongetje een luier van de Lidl en een rompertje van de Primark, met Mickey Mouse op zijn borst, voorzien van een slabbetje. De Nike-sporttas is van de KNVB, uitgedeeld in 2012 tijdens toernooien. In de tas zijn menselijke haren gevonden, waaraan het NFI nog onderzoek doet.

'Onder de baby lag bovendien een grote, zwarte fleecesjaal', zegt Uiterwijk. 'Die blijkt ook van de Primark. We zijn nu bezig om samen met de Primark uit te zoeken wie daar zowel een sjaal als een rompertje hebben gekocht. Dat zou weleens de sleutel kunnen zijn.'

Geen doodsoorzaak

Of en hoe lang het jongetje na de geboorte heeft geleefd is na onderzoek van het NFI niet duidelijk geworden. 'Een, twee, hooguit enkele dagen', zegt Uiterwijk. 'Het feit dat hij een luier aan had, kan erop duiden dat hij nog heeft geleefd. Het lijkt erop dat hij een bepaalde vorm van zorg heeft gehad.'

Ook de doodsoorzaak is niet door het NFI achterhaald, zegt hij. Het is dus niet duidelijk of het jongetje is verdronken of al eerder overleed. Onderzoek aan baby's is moeilijk, zeker als ze in het water hebben gelegen.

Tips uitlokken

Waarom de politie zoveel informatie deelt? 'Omdat we het het allerbelangrijkst vinden dat we de moeder vinden.' De begrafenis van het jongetje werd daarom lang uitgesteld: het team wilde wachten tot na de vakantie. Sommige rechercheurs wilden de foto's van het jongetje niet zien, zegt hij. 'Politiemensen zijn ook maar mensen.'

Een van zijn theorieën gaat over vrouwen of meisjes die hun zwangerschap ontkennen en het kind na de geboorte ombrengen. 'Soms huilt het kind, schrikt de moeder en en legt ze haar hand over zijn mond heen', zegt hij. 'Zo kan ze het kind smoren. Wetenschappers hebben ons verteld dat het mogelijk is dat iemand daarna nog wel tot een week voor het kind blijft zorgen.'

Opmerkelijk is dat de politie rechercheur Judith vorige week op facebook een emotionele blog liet posten, inclusief een foto van het kistje - mogelijk in de hoop alsnog tips uit te lokken. Daarin vertelt ze dat ze hem heeft gewiegd en voor hem heeft gezongen. 'Ik heb gedaan voor hem wat ik kon', schrijft ze.

'Strekeltje'

Stadsdichter Frank Starik, die gedichten voordraagt bij eenzame uitvaarten, zegt het anders. 'Zo jong, zo jong', dicht hij, 'je kreeg een luier van de Lidl om. Een rompertje van de Primark aan en dat was dat. In een oranje tas gestopt en weggebracht.'

Na een korte plechtigheid lopen de meer dan 120 man - ruim tien rechercheurs en vele buurtgenoten - naar het gat in de grond waar het onbekende jongetje komt te liggen. Sommige mensen huilen tijdens de uitvaart. Op het graf staat geen naam. Alleen 'Baby Sloterplas'.

Maar niet iedereen kon dat verdragen. Van verschillende rechercheurs kreeg hij alsnog een naam, geïnspireerd door de titel van het politieonderzoek: Strekeltje.