Makkelijk reizen met lichtgewicht rolkoffer
Koffers moeten tegenwoordig zo licht mogelijk zijn én veel reizigers schaffen een TSA-slot aan. Dat zijn de opvallendste trends in bagageland, vertelt Anika Woudwijk van Bagageonline, een van de grotere online spelers in de verkoop van koffers en tassen. ‘Bij de aanschaf van een koffer wordt tegenwoordig steeds meer gelet op gewicht omdat daar strenger op wordt gecontroleerd door de luchtvaartmaatschappijen. De lichtste koffers zijn gemaakt van polycarbonaat. Dat materiaal is niet alleen licht maar veert ook een beetje mee. Het scheurt niet als je er druk op uitoefent’, aldus Woudwijk.
Dat bevestigt ook Theo Duifhuizen van tassen- en kofferspecialist Duifhuizen. ‘Lichtgewicht is in, maar ook spinners, koffers met vier wielen. Dat rijdt veel makkelijker dan twee wielen. Dat geldt zeker als je via Schiphol reist waar de vloeren glad zijn. Het is ook makkelijk dat je bovenop de vierwielskoffer een tas kunt zetten.’
Naast polycarbonaat – stevig en hard kunststof – is er de technologie Curv waar bagagefabrikant Samsonite patent op heeft. Het is licht plastic wat bestaat uit geweven lagen polypropyleen. De lichtgewicht koffers zijn ook de duurste in aanschaf. Wie goedkoper uit wil zijn, kan kiezen voor koffers van de kunststof ABS. Woudwijk: ‘Maar als je koffer van ABS onderin het bagageruim van het vliegtuig ligt en er komt veel gewicht op dan scheurt het materiaal. En dan is het toch een duurkoop.’
TSA-slot
Een TSA-slot is een cijferslot dat de douane kan openen zonder hem kapot te hoeven maken. Er zit een apart sleutelgat op het slotje dat een douanemedewerker met een loper kan openen. Als je naar de Verenigde Staten reist en je wilt je koffer op slot doen, dan kun je zo’n slot gebruiken. Bij luchtvaartmaatschappij KLM is het een van de regels: ‘In verband met de controle op explosieven is het niet toegestaan uw ruimbagage op slot te doen, tenzij uw bagage is voorzien van een TSA-slot.’
Woudwijk van Bagageonline denkt dat het niet lang zal duren voordat andere landen deze regel ook gaan toepassen. ‘Je ziet nu al dat ook mensen die naar andere landen reizen zo’n slot gebruiken.’
En hoe ziet het uiterlijk van de koffers eruit? ‘Pastelkleuren zijn hip’, vertelt Woudwijk. ‘Mensen kopen koffers met kleuren als zachtroze, zachtgeel en mintgroen. Ook wordt vaak voor felle kleuren gekozen. Ze willen hun bagage snel kunnen spotten op de bagageband.’ Lachend: ‘En een felle kleur past ook wel bij vakantie.’
Wat de prints op koffers betreft, die veranderen elk seizoen. ‘Als je voor een printje kiest, heb je een koffer die je niet gauw overal ziet.’ Volgens Duifhuizen zijn de koffers van SuitSuit populair. ‘SuitSuit richt zich op het vrouwelijk publiek en heeft hele leuke prints.’
handbagage
Voor handbagage gelden andere trends. Alhoewel, ook bij een ‘meeneemkoffer’ willen mensen ‘een zo groot mogelijke koffer met een zo laag mogelijk gewicht’. Maar mensen kiezen niet gauw felle kleuren.
Woudwijk: ‘Een handbagagekoffer houd je de hele tijd bij je. Die hoef je niet snel te kunnen zien op een bagageband.’
Van oudsher waren zwart, donkerblauw en grijs populair bij de kleine koffers. Maar nu zie je ook pastelkleuren.
Bagageonline verkoopt ‘honderden’ koffers en tassen per dag. Volgens Woudwijk doen alle grote merken – American Tourister, Rimowa, Delsey, Tumi – het goed, maar springt Samsonite er uit. ‘Zij hebben nu een paar series die heel goed lopen. Ze laten bepaalde soorten koffers in grote aantallen maken waardoor de kosten voor de productie lager worden. Daardoor kunnen ze er ook een lagere prijs voor vragen en dat werkt.’
Duifhuizen: ‘Samsonite is een klassieker en blijft goed lopen.’ Wat je vrijwel niet meer ziet anno 2016 zijn volgens Bagageonline koffers ‘die je moet sjouwen’. ‘Dat wil niemand meer. En hele zware koffers verkopen ook niet meer. Mensen kopen vooral op gewicht.’
Duifhuizen: ‘Koffers met twee wielen? Dat is eigenlijk ook helemaal over.’ ?
Je reistas bepaalt soms wie je bent – of wilt zijn. Backpackers (rugzaktoeristen) zijn bijvoorbeeld te verdelen in verschillende kampen: van wereldverbeteraars en levensgenieters tot zoekers en opscheppers. Maar wat de beste reistas is, hangt doorgaans meer af van de te maken reis dan van iemands identiteit.
Voor een stedentrip is een kleine, lichtgewicht reiskoffer vaak voldoende, ook omdat die gemakkelijk als handbagage mee kan in het vliegtuig. Bij langere reizen komen grotere koffers in beeld, meestal met een inhoud van 75 tot 95 liter, die de bagage beter beschermen. Voor school is een rugzak vaak geschikt, hoewel die soms verboden is omdat het slecht zou zijn voor de jonge rug én voor de staat van de studieboeken. Om de last op hun rug te verlichten, staken scholieren de poten van het uitwendige rugzakframe vaak in hun kontzak. Fabrikanten ontdekten daardoor al snel dat een heupband de druk van het gewicht beter verdeelde.
Veel moderne rugzakken hebben een inwendig frame dat de bewegingsvrijheid vergroot. Die constructie is in 1967 bedacht door de broers Greg, Jeff en Mike Lowe uit Boulder (Colorado), die opzienbarende bergbeklimmingen ondernamen.
Vooral de simpelste rugzak, de ‘ransel’, heeft de wereld veranderd. Vanaf de 12e eeuw was de ransel het symbool van christelijke pelgrims, die op hun bedevaarten een linnen of leren buidelzak met een riem over de schouder meedroegen. Het herinnerde hen eraan dat ze voor hun levensonderhoud meer op God moesten vertrouwen dan op hun eigen, beperkte middelen. De tas was bovendien open, omdat een pelgrim bereid moest zijn om te geven en te ontvangen.
‘In iedere soldatenransel steekt een maarschalkstaf’, zei Napoleon Bonaparte, waarmee hij bedoelde dat je alles kon bereiken, als je maar wilde. Dankzij zijn soldaten, die rond 1800 de eerste legerpukkels op hun rug droegen, kon de kleine korporaal zichzelf als keizer kronen. Vredelievender wereldveroveraars zijn de backpackers, jonge rugzaktoeristen die met een minimum aan bagage de wijde wereld intrekken.
Taxi2airport deed deze zomer onderzoek naar het aantal koffers dat mensen meenemen op reis. Volgens het bedrijf dat taxi’s regelt naar en van het vliegveld is het opvallend om te zien dat Nederlanders het minste aantal koffers meenemen in vergelijking met andere Europeanen. Gemiddeld nemen Europese reizigers 1,2 koffer mee per persoon; Nederlanders doen het met 0,7 koffer de man. Limburgers nemen het meeste aantal koffers mee: 1,1 per persoon. Friezen houden het bij een halve koffer.
Reizigers hebben het tegenwoordig een stuk makkelijker dan vroeger, zeker wat hun reisbagage betreft. Vergelijk onze rolkoffers maar eens met de hutkoffers waarmee reizigers tot diep in de negentiende eeuw op pad gingen. Op koetsen gebonden of in schepen geladen, kregen ze onderweg heel wat te verduren, dus moesten ze sterk zijn. Hout werd veel gebruikt, vaak gemonteerd op een ijzeren frame en bedekt met canvas. Dat maakte de hutkoffers zwaar en de reiziger afhankelijk van dragers of kruiers – een van de redenen dat vrijwel alleen rijke mensen voor hun plezier konden reizen.
Toen laat in de 19e eeuw meer mensen voor hun ontspanning gingen reizen, kwamen er naast de hutkoffers van hout en ijzer ook koffers van hout en leer. De opkomst van de auto luidde een grote verandering in. Zware kisten en koffers waren niet meer nodig. Karton en ander, lichter materiaal volstond ook, al bleef leer populair, vooral bij reizigers die graag wilden pronken met hun mooie koffers.
Voor een nog grotere verandering zorgde de commerciële luchtvaart, die ruim negentig jaar jaar geleden zijn intrede deed en zich snel uitbreidde. De reisbagage werd lichter en compacter. Waarom zou ik het voor de bouw van vliegtuigen gebruikte aluminium niet ook voor koffers kunnen gebruiken, dacht de Duitser Richard Morszeck, en in 1937 kwam hij met een lichte, stabiele en tropenbestendige koffer van dit materiaal.
Maar nog altijd moest met koffers gezeuld worden, totdat de Amerikaan Bernard Sadow in 1970 een luchthavenwerker een zware machine zag verplaatsen met behulp van een plank op wieltjes. Hij zag meteen de mogelijkheid om die methode te gebruiken voor reisbagage. Sadow bevestigde vier wieltjes van een oude kast met een riem onder zijn koffer, waarmee de eerste rolkoffer een feit was. Sindsdien is dit systeem mede onder invloed van het massatoerisme verfijnd en hebben de koffers ook een uitschuifbaar handvat gekregen. Heerlijk voor de reiziger, maar jammer voor de kruiers. Die zijn dan ook nagenoeg verdwenen.
