Direct naar artikelinhoud

Door te buigen voor eurolanden, heeft IMF Grieken benadeeld

De directeur van het IMF, Christine Lagarde, was niet gelukkig met kritiek in het interne rapport.

Griekenland zou er een stuk beter voor staan als het IMF niet zo volgzaam achter Europese politici had aangelopen. De woorden van de interne controleurs van het IMF waren iets verhullender, maar dat was de harde boodschap die de bestuurders van het IMF donderdagavond meekregen.

De Grieken hadden schuldverlichting moeten krijgen. Het IMF wilde dat ook, maar de eurolanden niet. Dat het IMF boog voor de Europese politici, is een grove fout, stellen de kritische rapporteurs van het Internal Evaluation Office (IEO).

Het IMF leent normaal gesproken vooral geld aan ontwikkelingslanden die in de problemen komen. In ruil voor hervormingen, krijgen deze landen een financieel infuus van het IMF. Een regel is wel dat de landen in staat zijn hun schulden terug te betalen. Het lijkt er op dat het IMF die regel bij de crisis in Griekenland vergeten is, aldus de interne waakhond.

Schuldverlichting had Griekenland geholpen om de economie weer aan de praat te krijgen, geld te verdienen en de leningen terug te betalen. Maar dat ligt gevoelig in Nederland en Duitsland waar bewindslieden diverse keren herhaalden dat elke geleende euro terugkomt.  

Politieke beïnvloeding
Waarom het IMF niet de eigen regels naleefde maar naar euro-politici luisterde? Het interne rapport heeft daar een antwoord op: Politieke beïnvloeding. "Op het gebied van de euro, zaten IMF-functionarissen vaak te dicht op de lijn van Europese ambtenaren", schrijven de controleurs. De IEO beveelt het bestuur aan procedures te ontwikkelen om de "politieke interventie in de technische analyse van het IMF zo klein mogelijk te houden."

IMF-directeur Christine Lagarde was niet gelukkig met de beschuldiging dat haar bestuur te veel onder invloed zou staan van euro-politici. Volgens haar komen de onderzoekers niet met bewijzen en was de betrokkenheid van het IMF bij de reddingsoperaties wel degelijk een succes.   

Nieuwe injectie
De interne kritiek kan gevolgen hebben voor de derde lening aan Griekenland. De Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het IMF maakten vorig jaar een afspraak met de regering van Alexander Tsipras over een nieuwe financiële injectie van 86 miljard euro.

Maar Lagarde heeft nog altijd haar handtekening niet gezet, wat cruciaal is voor de lening omdat anders Nederland en Duitsland niet meedoen. Anders dan bij de eerdere leningen, houdt Lagarde nu wel haar poot stijf en eist ze schuldverlichting, bijvoorbeeld door aflossingen uit te stellen of geen rente meer te vragen. In mei dit jaar gaven de eurolanden toe. Zij beloofden Griekenland wat financiële ruimte en Poul Thomsen, de Europa-directeur van het IMF, zei dat hij het reddingspakket met een positief advies zou voorleggen aan het bestuur van het monetair fonds.

Dubbele moraal
De vraag is nu of de Europese tegemoetkoming voldoende is. Vooral de Aziatische en Latijns-Amerikaanse landen storen zich al jaren aan de dubbele moraal binnen het bestuur van het IMF waarbij voor Europese landen andere regels gelden dan voor ontwikkelingslanden. Het interne rapport geeft munitie aan hun twijfels en wellicht ook aan hun verzet tegen de Europese invloeden binnen het IMF.

Op het gebied van de euro, zaten IMF-functionarissen vaak te dicht op de lijn van Europese ambtenaren.