Help, ’t is hier net Berlijn: ook hipsters lijden onder gentrificatie

“Yet another yuppie store”, staat in grote letters op een houten schot voor het pand waar ooit een Turkse bakker zat. Langzaam zal ook deze straat in een paradijs voor yuppen veranderen. Koffietentjes, concept stores, biologische foodhallen, lokaal gebrouwen bier. De huizenprijzen zullen er in een mum van tijd stijgen, en de oorspronkelijke bewoners vertrekken. Hier is geen plek meer voor sociale huur.

En schiet de gentrificatie echt goed door? Dan bestaat de kans dat óók die jonge creatievelingen, die de buurt ooit zo hip maakten, kunnen vertrekken.

Lees ook: Rapper protesteert met videoclip tegen snelle gentrificatie

Maar wat nu als je één van die jonge hippe mensen bent? Wat als je die nieuwe vegabar op de hoek eigenlijk best fijn vindt, naast de snackbar? Yousef ‘Sef’ Gnaoui en Aafke Romeijn schreven er een nummer over: Alles went, waarin ze een tragikomische kritiek op de Nederlandse hipster, en daarmee toch vooral op zichzelf geven.

“Hé wat leuk zeg, al die tentjes, leuke plekjes, fijne mensjes,
Cappuccino, wil je sojamelk? Of amandelmelk? Is dat glutenvrij?
Ben je vegan? Dan heb je opties hier,
Alle kanten op, ’t is hier net Berlijn.”

Is Alles went dan een ode aan gentrificatie - de opwaardering van oorspronkelijke volksbuurten? Niet helemaal. “Ik hoop toch vooral dat we onszelf er belachelijk mee maken, dat was althans de bedoeling”, zegt Romeijn. “Ik woon in Kanaleneiland, Utrecht. Een buurt waarin ik als postbode ooit met messen bedreigd werd wanneer ik aangetekende brieven kwam afleveren, en nu op de hoek sojamelk kan kopen.”

Tekst gaat verder onder de video.

“Ik vind dat echt te gek. Ineens kan ik aan de overkant van de straat een goedkope studio huren, omdat het een creatieve broedplek is geworden. Maar tegelijkertijd schaam ik me ervoor, het is wel nasty. Wat geeft mij als jonge hipster meer recht in deze buurt te wonen dan de mensen die hier opgroeiden?”

De titel ‘Alles went’ slaat daarom vooral op het snelle veranderen van buurten. Steden lijken nu steeds meer voorbehouden aan de rijken, terwijl die halverwege de vorige eeuw juist naar randgemeenten trokken.

“We redden de buurt, we maken het hip,
We houden van authentiek en rauw,
Kom jij hier vandaan? Dan mag je nu gaan,
‘T is voor iedereen maar niet voor jou.”

Romeijn: “Ik ben het soort bewoner dat Kanaleneiland aan wil trekken, maar het wrange is dat ook ik op den duur zal moeten vertrekken. Ik heb dan toevallig een goed verdienende man, maar uiteindelijk wordt het hier voor zelfstandige creatievelingen ook te duur. Yousef merkt dat al: opgegroeid in het centrum van Amsterdam, kan hij er nu nauwelijks meer een huis betalen.”

Lees ook: Straks wonen alleen nog de rijken in de stad