Dat hij zich op glad ijs begeeft, beseft De Roover. “In principe sta ik achter een heel verregaand, zelfs principieel onbeperkt recht op vrije meningsuiting.” Als verantwoording om die principes toch aan de kant te schuiven, herhaalt de N-VA’er de woorden van partijgenoot en vicepremier Jan Jambon: “we zijn in oorlog”. En hij trekt de lijn naar de collaboratie. “Elke vijand telt bondgenoten in het binnenland. Die worden ook altijd bestreden.”

“Tolerantie wordt slapheid”

Dat collaborateurs worden aangepakt is en blijft de normale regel, vervolgt de ere-voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging. Maar “doen we dat vandaag ook en doen we het voldoende? “, werpt De Roover op. “Tolerantie wordt op een bepaald ogenblik slapheid en zelfs vijand van zichzelf. Het gebrek aan reactie tegen de binnenlandse collaborateurs met de tegenstander biedt meteen ook zuurstof aan die tegenstander, want niemand respecteert samenlevingen die zichzelf niet doen respecteren.”

“We moeten het debat durven voeren”, besluit het N-VA-kopstuk. “Collaborateurs met vijanden die onze vrijheid en veiligheid belagen, moeten worden bestreden, ook als ze zich beperken tot woorden. Wie die basisregel negeert, rest slechts het lot de oorlog te verliezen.”

Niet strafbaar

Radicalisme op zich is niet strafbaar, erkent De Roover. “Dat wordt het echter wel wanneer bepaalde grenzen worden overschreden, in het bijzonder wanneer de radicale gedraging uitmondt in het aanzetten tot haat, gewelddadig gedrag of zelfs terrorisme”, argumenteert hij. “Het gaat dus niet over de vraag of er grenzen zijn, wel over de juiste ligging ervan.”

Het bepalen van die grenzen mag geen taboe zijn, vervolgt de N-VA’er. “Eigenlijk kunnen politie en gerecht pas echt optreden wanneer woorden feiten worden. Maar in tijden van oorlog vallen woorden uiteraard ook al onder het arsenaal aan vijandelijkheden”, zo trekt hij de vergelijking met de propaganda van de nazi’s en de Sovjet-Unie.

Ons samenlevingsmodel zal volgens De Roover “geen stand houden als we het niet actief verdedigen”. “Onze samenleving overleeft niet als wit blad dat naar goeddunken kan beschreven en ingevuld worden. Er zijn randen aan dat blad en de basisbeginselen staan niet ter discussie. Vrijblijvende woordenbrij en kaarsen aansteken of kransen leggen, volstaat echter niet. Het is niet genoeg de Verlichting te bepleiten opdat de waarden ook door inwijkelingen uit de hele wereld zouden worden aanvaard.”

Niet pro of contra godsdiensten

Terechte terughoudendheid mag geen alibi zijn om alleen maar te gedogen, besluit De Roover. Zelfs al beseft hij dat repressie de basis kan leggen voor “generatielange rancune”. De N-VA’er merkt nog op dat zijn betoog niet pro of contra godsdiensten is of tegen één bepaalde godsdienst. “Dat vele moslims perfect functioneren binnen onze samenleving, kan niet ontkend worden. Dat vanuit die geloofsgemeenschap vandaag een discours wordt verspreid dat fundamenteel ingaat tegen het model waar wij voor staan, mag natuurlijk evenmin bedekt worden, zelfs niet met de mantel van de multiculturele liefde”, klinkt het nog.

N-VA is niet de eerste partij van de federale coalitie die de controversiële kwestie aansnijdt. Eerder dit jaar kwamen de Franstalige liberalen van de MR al met een wetsvoorstel om de “verheerlijking van terrorisme” strafbaar te stellen. In 2004 werkten MR en PS zelfs samen een wetsvoorstel in die zin uit.

Tweet

Annick De Ridder postte dinsdagmiddag een tweet waarin ze de zei dat er een uitzondering moet komen voor het recht op vrije meningsuiting voor wie ISIS verheerlijkt: Ze verwees naar de dodelijke gijzeling in het Franse Rouen die werd opgeëist door ISIS.

De inperking van het recht op vrije meningsuiting ligt gevoelig. Het recht staat niet alleen ingeschreven in de Belgische Grondwet, maar ook in het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM).

Uitzondering

Ook De Ridder zegt in een reactie dat ze het recht op vrije meningsuiting belangrijk vindt. Maar toch moet er volgens haar nagedacht worden over een mogelijke uitzondering als het gaat om het verheerlijken van ISIS.

”Als Frankrijk zegt formeel in oorlog te zijn met ISIS, dan is het toch raar dat mensen zouden mogen sympathiseren met de vijandelijke partij. We moeten consequent zijn: wie sympathie toont of uit voor IS hoort hier niet thuis”, zegt De Ridder aan Belga.

De Ridder: “Ik vind dus persoonlijk ook dat we het debat moeten kunnen voeren over waar de grens van de vrije meningsuiting ligt. Men moet nu echt al oproepen tot haat en geweld vooraleer iets strafbaar is. Valt het puur steunen van of sympathie hebben voor dat verderfelijk ‘kalifaat’ hier wel onder? Mijns inziens momenteel (juridisch) niet en daar mag wel eens het debat over geopend worden... Zo kan je vroeger ingrijpen in plaats van te wachten tot er feiten worden gepleegd.”