Hier gebeurde het: Schot hagel treft dief in Sint-Nicolaasga
Johannes ten Klooster uit Sint-Nicolaasga was eigenaar van een eendenkooi, een stuk land dat was ingericht om eenden te vangen.
Een eendenkooi was omgeven door een gracht, doorsneden met bochtige sloten, begroeid met bosschages en afgeschermd met hagen. Eenden op zoek naar rust, streken neer in een eendenkooi, waar ze door lokeenden naar het vangnet werden geleid.
Een eendenkooi was een aantrekkelijke plek voor stropers en eierdieven.
Kooiker Johannes ten Klooster uit Sint-Nicolaasga had ook last van stropers en dieven. Hij hield z’n eendenkooi nauwlettend in de gaten en wist zich niet goed raad als hij een paar dagen van huis moest. Dan zag hij in gedachten dieven en stropers door z’n kooi sluipen.
Ten Klooster verbleef geregeld in Hasselt, waar zowel z’n vriendin en z’n ouders woonden. Met Pasen 1923 zou hij weer in Hasselt zijn. Wat moest hij doen om de stropers en dieven bij de kooi vandaan te houden?
Ten Klooster verzon een list. Hij zou een geladen jachtgeweer in een hokje bij de eendenkooi neerleggen en de trekker van het geweer verbinden met een dunne ijzerdraad die hij rond de ingang van de kooi zou spannen. Wie het draad aanraakte, haalde de trekker over en liet het geweer afgaan. Dieven en stropers zouden schrikken van het geweerschot en de benen nemen.
Voor de zekerheid vertelde hij aan veldwachter Jaarsma wat hij ging doen, maar die vond het een slecht idee. Er konden gemakkelijk ongelukken van komen. Maar Ten Klooster trok zich niets van Jaarsma’s bezwaren aan.
In het dorp bleef het niet onopgemerkt dat Ten Klooster met Pasen naar Hasselt was gegaan. Ook de 21-jarige boerenknecht Marten Hielkema wist ervan en ging op de paasmorgen 1 april naar de eendenkooi om eieren te halen. Toen hij al een tijdje weg was, werd er in het dorp een geweerschot gehoord. Niemand besteedde er aandacht aan.
’s Middags gingen er nog een paar jongens naar de kooi, ook om eieren te halen. Zij zagen in de gracht rond de kooi een lichaam liggen en renden naar het dorp terug om veldwachter Jaarsma te waarschuwen.
Marten Hielkema werd dood gevonden, tot zijn middel in het water, het bovenlijf hangend op de oever. Onderzoek leerde dat hij door het water was gewaad, bij de oever omhoog had willen klimmen en toen de draad had aangetrokken, waarna het geweer was afgegaan. Marten was door een schot hagel in zijn rechterbeen geraakt en doodgebloed.
Johannes ten Klooster kreeg per telegraaf te horen wat er was gebeurd en keerde op paasmaandag naar Sint-Nicolaasga terug. Hij betreurde het ongeluk ten zeerste.
Tegen de rechter zei hij dat hij wel gedwongen was om zijn eendenkooi te verdedigen, omdat er zo veel eieren gestolen werden. En in Hasselt, zijn geboortestreek, was het toegestaan om stropers te weren met een spandraad en een waarschuwingsschot.
Ten Klooster kreeg een voorwaardelijke gevangenisstraf van zes maanden wegens het veroorzaken van dood door schuld. Hij bleef last van eierdieven houden. ?
wat
een eendenkooi
waar
tussen het Tjeukemeer en Sint-Nicolaasga
waarom
hier probeerde kooiker Johannes ten Klooster op onorthodoxe wijze stropers en dieven te weren.
