Wie zijn de vijf kandidaten die strijden om David Cameron op te volgen?

1. Theresa May (59), minister van Binnenlandse Zaken

Gaat voor: diegenen die ervaring en vooral stabiliteit willen. Ze is de langstzittende minister van Binnenlandse Zaken, en hamerde op wat de regering-Cameron allemaal heeft bereikt. Daarbij negeerde ze dat immigratiebeperking in haar portefeuille zit. Ze was voor Blijven, maar zegt nu: „Brexit is Brexit.” In het Lagerhuis voor Maidenhead sinds 1997.

Zegt: „Het uittredingsproces zal ingewikkeld zijn. (…) Daarom hebben we een premier nodig die een taaie onderhandelaar is.”

Kans: Volgens de peilingen en bookies – maar wie gelooft die nog – maakt ze de meeste kans.

2. Michael Gove (48), minister van Justitie

Gaat voor: verandering. „Mensen wilden een nieuwe manier waarop dit land wordt geleid.” Welke manier hij verkiest, werd donderdag uit zijn verklaring niet duidelijk. Maar hij is een hervormer, en was het brein achter Camerons verkiezing en het brein achter de winst van Vote Leave. Als minister hervormde hij eerst het onderwijs (en hield daar veel vijanden onder leraren aan over), nu het gevangeniswezen. Sinds 2005 in het Lagerhuis voor Surrey Heath.

Zegt: „De Britse kiezer heeft ons duidelijke instructies gegeven.”

Kans: Populair onder de Conservatieve achterban. Maar vergeeft de achterban het hem dat hij de genadeklap gaf aan Cameron én Johnson?

3. Andrea Leadsom, staatssecretaris van Energie

Gaat voor: diegenen die de zekerheid willen dat de beloftes ook worden waargemaakt. Was bij de debatten door haar kalme uitleg over de Brexit voor velen een verrassing. Maar ze was ook de oprichter van Fresh Start, een clubje Conservatieve Lagerhuisleden dat – met steun van de partijtop – al in 2013 keek naar welke bevoegdheden uit Brussel konden worden teruggehaald. In het Lagerhuis sinds 2010 voor South Northamptonshire.

Zegt: „Dit is onze kans de wereld te vertellen wat voor land wij zijn.”

Kans: Heeft nog weinig politieke ervaring, maar is net als Stephen Crabb een gevaarlijke outsider.

4. Stephen Crabb (43), minister van Werk

Gaat voor: de workingclassstem. Volgens Crabb kwam de Brexit-stem van diegenen die zich genegeerd voelden door de politiek. Hij was voor Blijven, maar zegt hen te begrijpen omdat hij opgroeide als zoon van een alleenstaande moeder, en in een socialewoningbouwflat. Zit sinds 2005 in het Lagerhuis voor het Welshe district Preseli Pembrokeshire.

Zegt: „Brexit moet zijn wat er op de verpakking stond” (dus beperking van immigratie en een zo nauw mogelijke economische relatie met de EU).

Kans: De onbekende factor. Maar de Tories kozen in het verleden wel vaker voor de outsider. Dat was bijvoorbeeld het geval met David Cameron.

singersz David Singleton Stephen Crabb understandably keen to stress his working class/council house roots. This is the street he grew up on. https://t.co/OLrNYh8mBm 29 juni 2016 @ 10:35

Volgen

5. Liam Fox (54), oud-minister van Defensie

Gaat voor: de haviken, aartseurosceptici en Thatcherites. Legde het in 2005 in de leiderschapsstrijd af tegen David Cameron. Moest als minister aftreden toen zijn beste vriend mee op dienstreis bleek te gaan, en ook nog een schakel met lobbyisten uit de defensie-industrie bleek te zijn. Voerde sindsdien vanaf de achterste bankjes en met een wekelijkse videoblog de kritiek op Cameron op. Sinds 1992 in het Lagerhuis voor North Somerset.

Zegt: „We mogen de Brexit-campagne de partij niet laten domineren. Er zijn nog veel andere kwesties.”

Kans: Wordt niet gezien als iemand die eenheid kan brengen in de partij. Zei donderdagochtend dat Blijvers „onder druk waren gezet”.