'Fixatie op economische groei schaadt Amsterdam én de EU'

Daags na Brexit schrijven Jan Paternotte en Kees Verhoeven in Het Parool dat ze hopen dat Amsterdam een vluchtoord wordt voor bedrijven die in de Europese Unie willen opereren.

Ze laten hun ogen begerig vallen op Big Finance: 'Als we een flink aantal banken en bedrijven naar onze kant van de Noordzee weten te lokken, kan Amsterdam een sprong maken op de lijst van belangrijkste zakensteden,' schrijven ze.

Het tekent niet alleen grenzeloos opportunisme, maar ook de obsessie van D66 alles te reduceren tot economische groei. Wij zijn ervan overtuigd dat die fixatie schadelijk voor Amsterdam en de Europese eenheid is. 

In de Londense City woont geen mens. In het kielzog van de financiële instituties ontdekten rijke speculanten dat de Londense vastgoedmarkt een prima plek is om je geld in stenen te beleggen. Ondertussen is de stad een van de duurste woonplekken van Europa.

Kapot
Een normale eengezinswoning in een buitenwijk kost een miljoen pond, drie keer zoveel als het landelijk gemiddelde. Hurende Londenaren zijn gemiddeld de helft van hun besteedbaar inkomen kwijt aan kale huur. Londen is voor de happy few, een decorstuk voor de elite.

Een stad moet emanciperen, kansen bieden, wil het een levende stad zijn. In een levende stad wonen en werken mensen vlak bij en door elkaar. Niet in Londen, waar ongelijkheid en segregatie tot norm zijn verheven. Londen is kapot.

Vorige week sprak de Amsterdamse gemeenteraad over afschaffing van erfpacht. Nu is tachtig procent van de grond onder Amsterdamse huizen van ons allemaal.

Erfpacht is eigenlijk een soort deeleconomie: Amsterdammers delen hun grond met pandeigenaren, en andersom delen pandeigenaren een deel van de waardestijging van de grond met de andere Amsterdammers. Tot vorige week woensdag.

Speculanten
D66 en VVD hebben de SP zover gekregen mee te gaan in hun queeste om publiek bezit tot privaat bezit te maken. De volle waardestijging van de grond belandt in de toekomst geheel in de zakken van de pandeigenaar.

Zo wordt Amsterdam veel interessanter voor vastgoedbeleggers en speculanten. Maar het gevaar dat we Londen achternagaan? Daar hoor je D66 niet over.  De obsessie van D66 met economische groei is niet alleen gevaarlijk voor Amsterdam, maar ook voor Europa.

Dat D66 de dag na Brexit de bedrijven juichend wil binnenhalen, toont dat ze niet begrepen heeft waardoor Brexit is veroorzaakt: door diezelfde obsessie. Als we de EU blijven definiëren als economisch project, ondergraven we de samenwerking méér dan Brexit ooit kan doen.

Rutger Groot Wassink is fractievoorzitter ­GroenLinks Amsterdam.

Zeeger Ernsting is gemeenteraadslid voor ­GroenLinks Amsterdam.

Desintegratie
Als de EU niet meer is dan Griekenland een neoliberaal dictaat opleggen, als het niet meer is dan het bedrijfsleven alle ruimte geven met obscure verdragen als TTIP, als de EU niet meer is dan kille bezuinigingspolitiek - en ja, D66 steunt deze maatregelen - belanden we op een dood spoor.

Als we er niet in slagen de EU op korte termijn radicaal te hervormen, is verdere desintegratie dichtbij.

Als overtuigd Europeanen zouden we dat dramatisch vinden. Cruciaal zijn: verregaande democratisering waarmee het parlement versterkt wordt ten koste van nationaal denkende regeringsleiders; een sociale agenda die een antwoord biedt op werkloosheid en groeiende bestaansonzekerheid; gezamenlijk beleid op het terrein van klimaatverandering en vluchtelingen.

Zonder deze zaken zal het wantrouwen tegen de Unie groeien. Brexit dwingt tot herbezinning. Nu is het moment om niet over markt maar over mensen te praten. Anders zijn de gevolgen ongelijkheid, segregatie en desintegratie.