Ze heeft twee cv's: eentje met en eentje zonder de PVV

Traditionele media ziet ze als haar tegenstanders, die een groot deel van het Nederlandse volk 'de mond willen snoeren'. Alleen GeenStijl vertrouwt ze nog. Net als haar vader die, even op bezoek, zijn favoriete weblog net kalmpjes in een oorfauteuil zit te lezen. Er ontbreekt alleen nog een pijp.

Ze woont in een rijtjeshuis met een bakfiets voor de deur in een Amersfoortse Vinex-wijk: een alleenstaande moeder in de bijstand, zoontje van 7. Iedereen is hier links, zegt Tamara. De kinderen in de straat spelen niet meer met haar zoon sinds een buurvrouw rondvertelde dat ze PVV-er is.

Tamara stuurt wat ze 'de ware feiten' noemt de wereld in via haar website 'Platform De Onderste Steen!', via persberichten ('Die jullie negeren') en via de Twitteraccounts en Facebookpagina's van de AZC Alerts. Voor 'De Onderste Steen!' werkt ze samen met Alert-oprichter Anita Hendriks uit Eindhoven. Tamara's vader helpt met het aanleggen van een database.

WOB-verzoeken

Zeven katten, twee konijnen, een flink vel papier op de keukendeur met regels voor haar zoontje (Regel twee: 'Ik mag me nergens mee bemoeien'). Een keukentafel met een roze bloemenkleed, een oude laptop en een indrukwekkende rij ordners: Tamara's 393 WOB-verzoeken met 115 vragen over de opvang van vluchtelingen, verstuurd naar alle gemeenten van Nederland (Vraag 49: 'Wordt in geval van kinderloze gezinnen door de gemeente inspanning verricht om geboortebeperking te stimuleren? A) Zo ja, op welke wijze? B) Zo nee, waarom niet?').

Ze zijn net weer als hersenloze idioten weggezet door het Algemeen Dagblad, zegt Tamara. 'Azc-haters bundelen hun krachten', stond boven een stuk waarin de AZC-Alerts in één adem werden genoemd met de Nederlandse Volks-Unie en Pegida. 'De media schrijven alleen over moederkloeken die de vluchtelingen toezingen.'

Ho ho, zeg ik. Jouw mensen komen in mijn krant aan het woord. Als je hem eens las, dan zou je dat kunnen weten. Maar dit soort tegenwerpingen glijdt langs Tamara af. 'De Telegraaf berichtte over politiecijfers uit óns WOB-verzoek', zegt ze. 'Maar dat zetten ze er geeneens bij.' Een ouderwetse journalist noemt zoiets hooguit een slechte journalistieke gewoonte. Tamara ziet het als een bewijs dat alle media tegen haar zijn.

Ze heeft mavo. Ze kon gemakkelijk leren, maar werd gepest, ze wilde een school die ze zo snel mogelijk weer kon verlaten. Ze belandde in de thuiszorg. Probeerde voor Pim Fortuyn te werken: werd die vermoord. Twee jaar later de slachting van Theo van Gogh. Zij werkte intussen op de administratie van een bedrijf in elektra-onderdelen. 'Mijn baas, een fervent PvdA-lid, begon bijna te juichen.' Dat was de druppel. Niet lang daarna stuurde ze een open sollicitatie naar Geert Wilders. Prompt kreeg ze een fulltimebaan als medewerker communicatie van de toen nog kleine Groep Wilders: 'Geert, Martin Bosma, een secretaresse en ik'. Toen het kabinet viel, harkte zij de benodigde ondersteuningsverklaringen binnen, zodat de PVV aan de verkiezingen kon meedoen. Ze haalden negen zetels. 'Waarmee mijn functie verviel.'

Ze hebben nog summier contact; Wilders stuurt soms een sms-je met de feestdagen. Hij twitterde over haar WOB-verzoek. Ik vraag wat ze van hem leerde. 'Dat de media niet te vertrouwen zijn.' Natuurlijk.

Trots

Ze heeft daarna nog gesolliciteerd: 'Maar toen kwam Geert met Fitna en kreeg ik nergens meer een baan. 'Ze grinnikt dat ze twee cv's heeft: eentje met en eentje zonder de PVV. Maar werkgevers googelen.

Toen haar vader anderhalf jaar geleden na een hersenbloeding zijn huis uitgezet dreigde te worden, zegt ze opeens, toen stuurde ze 'een soort smeekbede' naar GeenStijl. Iemand begon daar een crowdfundingsactie. Daardoor is die uitzetting voorkomen.

Dit azc-verzet, zegt Tamara dan, zal alleen maar groeien 'zolang jullie niet luisteren'. Ik luister al twee uur, maar dat telt geloof ik niet. Tamara vertelt dat ze 'zó trots' is op de mensen die 'genegeerd door iedereen' in opstand komen. Ook, vraag ik, op de raddraaiers op azc-bijeenkomsten? Dat, zegt Tamara, zijn naast een enkele gek toch vooral undercover linkse radicálen. Dat weet iedereen!

Zij zal geweldloos terugslaan met alweer een volgend WOB-verzoek: heel veel vragen over de kosten van de vluchtelingenopvang, aan alle gemeenten. Ware feiten, zegt ze. En anders niets.

Aanvulling: In bovenstaand artikel staat dat Tamara Wulffelé en haar vader alleen GeenStijl nog vertrouwen. Ter aanvulling: vader Hans Wulffelé, op verzoek van zijn dochter buiten het interview gehouden, leest niettemin ook andere binnen- en buitenlandse media: 'Daar zit overigens ook de Volkskrant bij.'

_{Ontvang elke dag de Volkskrant Avond Nieuwsbrief in uw mailbox, met het nieuws van vandaag, tv-tips voor vanavond, en alvast zes artikelen uit de krant van morgen. Schrijf u hier in.}