Carnaval is een feest van verbroedering

Brief van de dag

De hoeveelheid fijnstof in het verkeer wordt veroorzaakt door twee componenten: de efficiëntie waarmee motoren brandstof verbranden en het totale aantal motoren dat op enig moment uitstoot veroorzaakt. Het aantal motoren in Nederland dat gelijktijdig fijnstof uitstoot is erg hoog. Het lijkt wel als of de overheid willens en wetens uit is op een toename van de uitstoot van fijnstof. In dit land belonen wij werknemers doormiddel van een reiskostenvergoeding. Door deze vergoeding blijft de filedruk hoogt en de daarbij behorende fijnstof uitstoot ook hoog. De overheid moet eens nadenken over preventieve maatregelen. Een zeer effectieve maatregel: de reisafstand te gaan belasten en werknemers die in buurt van hun woning werken te belonen met een belastingvoordeel. Op deze manier geven we een eerste aanzet om de verkeersdrukte op te lossen. Daarnaast komt dan misschien ook langzaam maar zeker de woningmarkt weer los. Maar de grootste winst zal zitten in vermindering van fijnstofuitstoot.

_{Coen Boonen, Gennep}

130 km per uur: kassa!

De trajecten waar 130 km per uur zijn toegestaan zijn te kort om enige tijdwinst van betekenis te boeken. Van betere verkeersdoorstroming kan ook nauwelijks sprake zijn, daar aan het eind van een traject altijd een bottleneck gloort, en voor de snelheidsfreak is 130 km per uur peanuts.

Wat dan wel?. Snelheid verhogen betekent meer brandstofverbruik, bij 120 km per uur met cruise control gebruikt mijn auto 7,2 liter per 100 km, dit gaat naar 8,4 bij 130 km per uur. Verhoogd brandstof verbruik leidt weliswaar tot verhoogde uitstoot van verbrandingsgassen per gereden km, maar ook - via accijns en BTW - tot meer inkomen voor de staat. Zou daar de clou zitten? Zo doortrapt kan de politiek toch niet zijn?

_{Henk Thijssen, Meerssen}

Ombudsman lekker stout

Kinderombudsman Marc Dullaert mag van onze nationale ombudsman Reinier van Zutphen zijn - fantastische - werk niet meer doen, zelfs niet tot er een opvolger is benoemd want Van Zutphen kan dat beter zelf. Daarmee laat hij zien dat hij als geen ander in staat is om zich uitstekend in het denk- en gedragsniveau niveau van kinderen te verplaatsen. In schimmige volwassenentaal verwoordt je dat dan als: 'Tot slot is de Nationale Ombudsman het gezicht van de organisatie en vooral naar buiten gericht en is de focus van de substituten naar binnen gericht.'

Voor de kijkers van het Jeugdjournaal is het gedicht Ik ben lekker stout van Annie M.G. Schmidt veel geschikter. 'Ik wil niet aardig zijn, maar stout/ en van de leuning roetsen en schipbreuk spelen in een teil/ en ik wil spugen op het zeil! En dat is alles wat ik wil/ ......... En als ze kwaad zijn, zeg ik Bil!'

_{Heleen den Beer Poortugael, Soest}

Eer, islam en gewoonterecht

Mohannad sloeg zijn mede-azc-bewoner een bloedneus, omdat hij de schouder van zijn vrouw had aangeraakt. Dat ontlokt Philippe Remarque de observatie: 'De strikte ideeën over vrouwelijke eer in de islam maken het er niet gemakkelijker op.' (O&D, 6 februari).

Dat is te kort door de bocht. Overtreding van de zedelijkheidsvoorschriften van de islam is een zonde (haram). Eer speelt hierbij geen rol.

Eer, meer specifiek de zedelijke familie-eer (ird), en daarmee samenhangend eerverlies, eerwraak en eerherstel, zijn het terrein van het gewoonterecht. Gebeurtenissen waarbij de kuisheid van een vrouwelijk familielid in het geding is, leiden tot eerverlies van de familie. Dat treft vooral de mannelijke familieleden, die geacht worden de familie-eer te herstellen. In het uiterste geval leidt dat tot eerwraak. Voor Mohannad was de bloedneus nodig om de aangetaste familie-eer (niet de eer van zijn vrouw) te herstellen.

Het gewoonterecht is van oudere datum dan de islam, en het zijn niet alleen moslims die het koesteren. Geruchtmakend was de eerwraak in 2007 op het yezidische meisje Du'a Khalil Aswad door haar eigen familie.

_{Pieter Markus, Geldrop}

Carnaval is gastvrijheid

De Brabantse Carnavals Federatie heeft folders verspreid met uitleg over wat carnaval is en wat er gevierd wordt.

Toen ik de folder las, bekroop me het gevoel dat het initiatief exemplarisch is voor, mijns inziens, een groot probleem in Nederland.

We verdragen de ander, zolang hij of zij zich maar gedraagt op de manier die wij van die ander verwachten. Feest vieren is o.k., zolang niemand het maar in zijn hoofd haalt om 'alaaf' te roepen in Den Bosch of een boerenkiel aan te trekken in Maastricht. Want zo doen wij dat hier niet.

Maar is carnaval niet juist een feest van verbroedering en niet van onverdraagzaamheid? Carnaval is van oudsher een katholiek feest.

We mogen even de teugels laten vieren. Daarna volgen er 6 weken van matiging ter voorbereiding op Pasen. In de katholieke traditie heeft feest vieren altijd iets met verbroedering te maken. Je viert het leven met iedereen die van goede wil is. Ook als iemand, bedoeld of onbedoeld, zich niet gedraagt volgens de lokale mores.

Gastvrijheid staat bij een katholieke vorm van feestvieren hoog in het vaandel. De gast kan immers Christus zelf zijn!

_{Hans Pier, student katholieke theologie, Sittard}

Windmolenverdriet

Ik heb nooit begrepen waarom bepaalde voor de hand liggende locaties voor het plaatsen van windmolens niet worden bekeken (O&D, 6 februari).

Zoals bij voorbeeld de Afsluitdijk: circa 30 km goed voor ongeveer 150 windmolens, de Houtribdijk tussen Lelystad en Enkhuizen circa 26 km goed voor ongeveer 130 windmolens.

Bijkomend voordeel: geen geluidsoverlast, horizonvervuiling niet van toepassing, geen langlopendevergunning problemen, geen graaiende figuren in subsidiepotjes, waardoor de belastingbetaler U en ik minder geld kwijt zijn, en het milieu de winnaar is.

_{Nico Luitwieler, Almere-Haven}

_{Ontvang elke dag de Volkskrant Avond Nieuwsbrief in uw mailbox, met het nieuws van vandaag, tv-tips voor vanavond, en alvast zes artikelen uit de krant van morgen. Schrijf u hier in.}