‘Ik kan niet uitkomen voor mijn geloof en geaardheid’

Tijdens een internationale conferentie van het ministerie van Buitenlandse Zaken vinden ze steun bij elkaar.

Den Haag

Terwijl homo’s en lesbiennes trots door de Amsterdamse grachten varen tijdens de Gay Pride, rust er in landen als Cuba, Rusland en China een taboe op homo- en biseksualiteit en genderdiversiteit. ‘LHBTI’s’, worden ze genoemd, de jongeren die lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transseksueel of interseksueel zijn. In veel landen worden ze door hun familie verstoten, gediscrimineerd of riskeren ze gevangenisstraf.

Deze week delen ze tijdens een internationale conferentie in Den Haag hun ervaringen. De diversiteit is groot: deelnemers komen uit alle werelddelen, zijn christen, moslim of atheïst.

‘Wij willen deze jongeren de mogelijkheid te geven hun netwerk te verbreden. Belangrijk is dat ze steun en herkenning vinden bij elkaar’, zegt Cees van Beek van het ministerie van Buitenlandse Zaken. De bijeenkomst maakt deel uit van het buitenlandbeleid van het ministerie. ‘We streven naar gelijke rechten voor LHBTI’s. Ons doel is drieledig: het afschaffen van strafbaarstelling, het tegengaan van discriminatie en geweld en sociale acceptatie voor deze groep.’

niet antireligieus

‘Goddelijke liefde: rechten en religie’, is het thema van de conferentie. ‘We zijn nadrukkelijk niet antireligieus. Religie kan juist een bindende kracht hebben. Toch wordt religie in veel landen gebruikt om mensen basale rechten te ontzeggen’, zegt Van Beek.

Verschillende gastsprekers vertellen vanuit hun religieuze achtergrond over de relatie tussen geloof en homoseksualiteit. Hoe open-minded de sprekers ook zijn, de praktijk is weerbarstig. Tijdens de Gay Pride in Jeruzalem werden donderdag zes mensen neergestoken door – vermoedelijk – een orthodoxe jood. Toch is homoseksualiteit niet negatief gelabeld in de Tora, zegt rabbijn Albert Ringer.

Ook in de islamitische wereld bestaan vooroordelen en misverstanden over homoseksualiteit, zegt moslimleider Reza Ghafoerkan. Homo zijn is volgens hem geen kwestie van toeval, maar ‘de wil van Allah’. ‘Je bent niet zonder reden homoseksueel en moet voor jezelf een doel vinden in je leven.’

Protestantse Kerk

Karin van der Broeke spreekt namens de Protestantse Kerk Nederland (PKN), waarvan zij voorzitter is. Ze zette zich de afgelopen jaren in voor ‘Pink Sunday’. ‘Als kerk willen laten zien dat we verlangen naar een inclusieve samenleving, waarin er ruimte is voor verschillen tussen mensen.’ Belangrijk is volgens haar om in gesprek te blijven met mensen die afwijzend tegenover homo- of biseksualiteit staan.

Het gesprek maakt veel los. ‘Religie onderdrukt me’, zegt een jonge vrouw uit Indonesië geëmotioneerd. ‘Mijn godsdienst is tegen homoseksualiteit. Ik ben wel moslim, maar zo voel ik me niet.’ Ze leeft in twee werelden: bij haar ouders is ze een gehoorzame moslima, op de universiteit laat ze haar lange jurken in de kast hangen. Ze huilt. Haar relaas maakt indruk.

Devon Zhang, journalist uit China, heeft het niet alleen moeilijk omdat hij ‘LHBTI’er’ is, maar ook vanwege zijn christen-zijn. In het geheim komt hij samen met medechristenen. ‘Het is moeilijk, ik kan niet openlijk voor mijn geloof en mijn geaardheid uitkomen.’ De helft van zijn vriendengroep weet dat hij homoseksueel is, voor zijn ouders verzwijgt hij het. ‘Ze vragen zich af wanneer ik een vrouw ga trouwen.’ <