'De Kleine Johannes is een gevangenis voor gehandicapten'

De Inspectie voor de Gezondheidszorg plaatste De Kleine Johannes een aantal jaren terug onder verscherpt toezicht, na klachten van familieleden.

Zo zocht Dikkie Kros eind 2012 de publiciteit, nadat ze zich niet gehoord voelde door zorginstelling Amsta. Haar zoon Cor, een dertigjarige man met de geestelijke vermogens van een peuter, zat regelmatig hele dagen opgesloten in zijn kamer wegens gebrek aan personeel en zou te pas en te onpas 'in de isoleer' worden gestopt. Sinds haar zoon verhuisd is naar een andere zorginstelling, zou het stukken beter gaan.

Vorig jaar verscheen er een nieuw en nu vlekkeloos rapport over De Kleine Johannes, waar in totaal 92 bewoners verblijven, verdeeld over acht groepen. Amsta zou zich flink verbeterd hebben en volgens de inspectie in staat zijn de 'geconstateerde kwaliteit van zorg te handhaven en verder te optimaliseren'. 

Familieleden van cliënten zeggen echter dat de situatie er eerder slechter op is geworden. In februari hebben ze een protestbrief naar het Amstabestuur gestuurd. 'Het merendeel van wat het zorgzwaartepakket voorschrijft, wordt niet geboden. Dit heeft zich geuit in een onacceptabel aantal incidenten. Noodmedicatie en de separeerruimte worden nu vaker toegepast dan ooit.'

Volgens Roosmarijn Schadenberg, die namens haar 40-jarige broer, verhaal ging halen bij Amsta, is De Kleine Johannes een soort gevangenis voor gehandicapten. 'Mijn broer is regelmatig gebeten en laat zich zelf ook niet onbetuigd. Hij is een echt stadsmens, maar komt nauwelijks meer buiten.'

Even een rustmomentje
Ook onder werknemers blijkt er veel spanning en onvrede. Degene die willen praten, doen dat anoniem, uit angst voor represailles. 'Cor Toet?' zegt een begeleider. 'Die had recht op een-op-eenbegeleiding, maar daar kwam het vaak niet van. Dan ging hij na twintig minuten 'op slot' in zijn eigen kamer onder het motto: heb je even een rustmomentje.'

Volgens een andere werknemer is het codewoord 'bezuinigingen'. Het gevolg: cliënten worden extreem vroeg in bed gestopt, er is gebrek aan zorg, persoonlijke begeleiding en persoonlijke hygiëne.

Begin juni is er op initiatief van Amsta opnieuw een onderzoek ingesteld, uitgevoerd door zorginstelling Amerpoort. De resultaten worden niet openbaar gemaakt wegens privacy, maar uit een presentatie voor betrokkenen blijkt dat De Kleine Johannes volgens de normen te weinig personeel inzet. De basiszorg kan worden geboden, concludeert Amerpoort. Maar het welzijn van de cliënten staat onder druk, terwijl de zorg is verschraald.

Gebrek aan vertrouwen
De ouders hebben grote waardering voor de medewerkers, stellen de onderzoekers, maar verder is er 'een gebrek aan vertrouwen in alle geledingen'. Er is ontevredenheid over de communicatie, en regie door de leiding ontbreekt.

Op vragen waar het geld blijft als het niet wordt uitgegeven aan personeel, blijft een bevredigend antwoord achterwege, zegt Schadenberg. Wel is de locatiemanager op een zijspoor gezet na publicatie van het Amerpoortrapport .

Amsta laat weten dat de nieuwe manager met nieuw elan veranderingen zal doorvoeren en het vertrouwen van de families moet herstellen.