Om te beginnen werden contracten van bepaalde duur keer op keer verlengd, terwijl een wet van 1978 zegt dat zo’n contract na twee jaar omgezet moet worden in een van onbepaalde duur. Bovendien grepen deze mensen naast een aanvullend pensioen dat voor personeel met een contract van onbepaalde duur ingevoerd werd in 2000.

Daardoor liepen de benadeelden 200 tot 400 euro per maand mis. Dat botst met de antidiscriminatiewetgeving die in 2003 van kracht werd. Enkelen trokken naar de rechtbank en kregen de jongste maanden gelijk.

Als alle betrokkenen met terugwerkende kracht hun geld opeisen, zou dat de universiteit 70 tot 90 miljoen euro kosten. Als ook mensen die inmiddels vertrokken zijn op de universiteit hetzelfde doen, zou dat bedrag tot 100 miljoen oplopen.

‘Dat kan het einde van de universiteit betekenen’, klinkt het dramatisch in Schamper, al noemen andere bronnen dat overtrokken. Feit is dat de Universiteit Gent net als alle instellingen van het hoger onderwijs moet besparen, in concreto 14 miljoen euro dit jaar.

Bij de UGent klinkt het dat men naar een oplossing zoekt. 'De onderhandelingen zijn aan de gang maar er hangt natuurlijk een flink kostenplaatje aan vast', zegt persverantwoordelijke Stephanie Lenoir. 'Als we het plan dat nu voorlag, doortrekken en terug gaan in de tijd met terugwerkende kracht dan gaat dat over een kostenplaatje tot 120 miljoen euro. Dat bedrag hebben we als universiteit niet meteen liggen.'