Kyrgios geeft Australië reden te feesten

De prestatie van Kyrgios is niet alleen naar Australische maatstaven bijzonder. De 19-jarige hardhitter is de eerste tiener sinds Federer (in 2001) die tweemaal tot de laatste acht van een grandslamtoernooi doordrong. Vorig jaar bereikte hij al de kwartfinale van Wimbledon, na in de vierde ronde Rafael Nadal te hebben uitgeschakeld. In de tweede ronde van dat toernooi overleefde hij maar liefst negen matchpoints.

Ook tegen Seppi stond Kyrgios een matchpoint toe. Diep in het vierde bedrijf, bij een achterstand van 2-1 in sets, leek zijn sensationele opmars in Melbourne tot een onverwacht einde te komen. Maar met een machtige opslag rekende de zoon van een Griekse vader en een Maleisische moeder af met het dreigende gevaar. Via de tiebreak knokte hij zich naar een vijfde set, die hij met de steun van een dolenthousiast thuispubliek moeizamer won dan nodig leek: 5-7, 4-6, 6-3, 7-6, 8-6.

Wildebras

De voormalige nummer één bij de junioren (in 2013) mist nog ervaring, maar zijn instinct voor belangrijke momenten lijkt onovertroffen. Hij bloeit op onder druk. Hij laat zich meevoeren op de golven van emotie die bezit kunnen nemen van tennisstadion, zelfs als het een doods en sfeerloos multifunctioneel complex als de Hisense Arena betreft.

De keuze om Kyrgios niet te laten spelen in de Rod Laver Arena leidde in Australië tot veel discussie. Werd hij weggehouden door technisch directeur en oud-topspeler Patrick Rafter, die aan het begin van het toernooi kritiek uitte op het emotionele spel van de tiener? Hij smijt soms met zijn racket. Hij praat tegen het publiek. Hij vervloekt zichzelf hardop. Hij is, naar klassieke tennismaatstaven, een wildebras.

Of was het juist een meesterzet van de organisatie Kyrgios onder te brengen in een stadion dat niet wordt bezet door saaie sponsorgasten, maar toegankelijk was voor uitgelaten toeschouwers die bereid waren lang in de rij te staan voor de controversiële nieuwe vedette?

Op sociale media zijn de instelling en het uiterlijk van Kyrgios onderwerp van verhit debat. De hanekam, de geschoren patronen in zijn haar, de vierkante oorbel en de streepjes in zijn wenkbrauwen: waar sommigen een rebellerende puber zien die voor het oog van een kritische natie opgroeit, nemen anderen een verwend joch waar, dat zich arrogant gedraagt en de ongeschreven regels van het tennis schaadt met gevloek en geschreeuw.

Kyrgios leek voor het eerst dit toernooi geraakt door de ophef. Hij begon als favoriet tegen de 30-jarige Seppi, die in 39 grandslamoptredens nooit de kwartfinale had bereikt. Hij speelde nerveus, leek snel afgeleid door wat verder in het stadion gebeurde en serveerde te slecht om het spel te dicteren. Hij kwam met 2-0 in sets achter en leek rijp voor uitschakeling, net als zijn landgenoot Bernard Tomic eerder op de avond.

Maar Kyrgios bewees waarom sommige oud-spelers hem zien als mogelijke opvolger van Federer, Djokovic en Nadal. Hij wist zijn energie te kanaliseren, begon beter te serveren en blies Seppi van de baan. Hij wierp zijn racket na een mislukte bal nog steeds tegen de grond en vervloekte zijn fouten hardop, maar met zijn vechtlust en vasthoudendheid moet hij ook veel sceptische Australiërs hebben overtuigd van zijn klasse.

Met Kyrgios is het toptennis een kleurrijke jonge speler rijker, een dwarse persoonlijkheid, die meer weg heeft van de opstandige John McEnroe en Jimmy Connors dan van de keurige Federer en Nadal. Het benaderen van hun prestaties zal een stuk lastiger zijn. Zijn tegenstanders zijn nu nog onbekend met zijn spel. Hoe meer ze tegen hem spelen, hoe lastiger het voor hem wordt ze te verrassen.

Maar dat is van later zorg. Voorlopig staat Kyrgios in de kwartfinale tegen Andy Murray, de bedwinger van Grigor Dimitrov (6-4, 6-7, 6-3, 7-5). Hij glunderde: 'Het voelt zó goed', zei hij.