In het totaal gaat het om 29.000 gesco’s in de 308 Vlaamse steden en gemeenten, die daarvoor normaliter 364 miljoen euro krijgen. Maar daar knijpt de Vlaamse regering dus 18,2 miljoen van af. De steden en gemeenten moeten nu kiezen: ofwel 18 miljoen extra vinden, of een aantal contracten niet verlengen. Op deze manier komen 1.550 jobs op de helling te staan. Daarbij komt nog dat de 2.000 gesco’s in projecten zoals kinderopvang of weerwerkprojecten, op termijn zullen uitdoven.

Je zou kunnen zeggen dat 18 miljoen voor 308 gemeenten nog meevalt: gemiddeld is dat 59.000 euro minder per gemeente. Geen onoverkomelijk probleem, tenzij u burgemeester van Herstappe bent.

Maar de gemeenten hebben al zoveel financiële opdoffers moeten slikken. Denk maar aan de Dexia-affaire, de gemeentelijke besparingsrondes vanwege de crisis sinds 2012, het verlies van allerlei dividendenstromen, en sinds kort ook de door de Vlaamse regering opgelegde besparingen in jeugd, cultuur en onderwijs.

Van de andere kant heeft de Vlaamse regering beslist om het Gemeentefonds - het kanaal waarlangs belastinggelden naar lokale overheden worden versast - extra te spekken met 3,5 procent, of 78 miljoen tot 2,32 miljard euro. Daarmee wil ze het lokaal bestuur versterken. Of dat voldoende is, blijft de vraag.

Dat het ‘nepstatuut’ van de gesco’s wordt afgeschaft, en dat de betrokkenen een ‘normaal contract’ krijgen, is uiteraard een goede zaak. Was het dan nog nodig om ook te besparen op de gesco’s? Dat is een vraag waar we nog uren over kunnen discussiëren. Als er dan toch bespaard moet worden, dan wil iedereen dat dat bij anderen gebeurt.

Maar laten we vooral hopen dat de steden en gemeenten voldoende creativiteit aan de dag kunnen leggen om die mensen aan boord te houden. Want de verleiding zal groot zijn om het contract van een aantal mensen in een gesco-statuut gewoonweg niet meer te verlengen. Dat heet de kat bij de melk zetten.

Je zal maar burgemeester zijn dezer dagen. Volgens Ingrid Pira, ooit nog de groene burgemeester van Mortsel, krijgen de Vlaamse steden en gemeenten een nieuwe factuur van 18 miljoen euro in de maag gesplitst. Een pijnlijk kerstcadeau. Waarover gaat het? De steden en gemeenten zullen van de Vlaamse regering 18 miljoen minder krijgen om hun gesubsidieerde contractuelen - of gesco’s - te betalen. Bovendien moet het contract van die gesco’s vanaf 1 april volgend jaar omgezet worden in een ‘normaal’ contract. Maar die ‘normale’ contracten zijn duurder voor de gemeenten.

In het totaal gaat het om 29.000 gesco’s in de 308 Vlaamse steden en gemeenten, die daarvoor normaliter 364 miljoen euro krijgen. Maar daar knijpt de Vlaamse regering dus 18,2 miljoen van af. De steden en gemeenten moeten nu kiezen: ofwel 18 miljoen extra vinden, of een aantal contracten niet verlengen. Op deze manier komen 1.550 jobs op de helling te staan. Daarbij komt nog dat de 2.000 gesco’s in projecten zoals kinderopvang of weerwerkprojecten, op termijn zullen uitdoven.

Je zou kunnen zeggen dat 18 miljoen voor 308 gemeenten nog meevalt: gemiddeld is dat 59.000 euro minder per gemeente. Geen onoverkomelijk probleem, tenzij u burgemeester van Herstappe bent.

Maar de gemeenten hebben al zoveel financiële opdoffers moeten slikken. Denk maar aan de Dexia-affaire, de gemeentelijke besparingsrondes vanwege de crisis sinds 2012, het verlies van allerlei dividendenstromen, en sinds kort ook de door de Vlaamse regering opgelegde besparingen in jeugd, cultuur en onderwijs.

Van de andere kant heeft de Vlaamse regering beslist om het Gemeentefonds - het kanaal waarlangs belastinggelden naar lokale overheden worden versast - extra te spekken met 3,5 procent, of 78 miljoen tot 2,32 miljard euro. Daarmee wil ze het lokaal bestuur versterken. Of dat voldoende is, blijft de vraag.

Dat het ‘nepstatuut’ van de gesco’s wordt afgeschaft, en dat de betrokkenen een ‘normaal contract’ krijgen, is uiteraard een goede zaak. Was het dan nog nodig om ook te besparen op de gesco’s? Dat is een vraag waar we nog uren over kunnen discussiëren. Als er dan toch bespaard moet worden, dan wil iedereen dat dat bij anderen gebeurt.

Maar laten we vooral hopen dat de steden en gemeenten voldoende creativiteit aan de dag kunnen leggen om die mensen aan boord te houden. Want de verleiding zal groot zijn om het contract van een aantal mensen in een gesco-statuut gewoonweg niet meer te verlengen. Dat heet de kat bij de melk zetten.