Joodse scholen Buitenveldert bewaakt door marechaussee
De joodse scholen in Amsterdam-Buitenveldert worden sinds ruim een maand bewaakt door de Koninklijke Marechaussee. Het is voor het eerst dat de marechaussee is ingeschakeld, op verzoek van 'de driehoek': gemeente, politie en justitie.
Vier marechaussees staan in vol ornaat, het pistool aan de riem, voor de ingang van de orthodox-joodse school Cheider, voor basis- en voortgezet onderwijs in Buitenveldert. Een aantal collega's bewaakt de andere joodse scholen, Maimonides en Rosj Pina, enkele straten verderop. Een mobiele politiepost, een gebouwtje met camera's, is aan de overkant van de school geparkeerd. De buurtbewoners kijken er niet meer van op; het staat er sinds het begin van het schoolseizoen.
'We staan hier op verzoek van het lokale gezag als de deuren van de school open zijn, dus 's morgens, tussen de middag en als de school uitgaat. We willen geen paniek veroorzaken, een concrete dreiging is er ook niet geweest. Deze bewaking houdt verband met de maatschappelijke ontwikkelingen, het is puur ontmoedigingsbeleid,' zegt luitenant Robert Klamer, die net uit de school komt lopen. Hij was binnen om te praten over de beveiliging. 'Nee, we geven geen adviezen. De school weet zelf wel wat ze wel en niet moet doen. Wij helpen puur de politie om de school te bewaken.'
Mannen met pistolen
Drie meisjes, leerlingen van het Cheider, komen met tassen vol zonnebloemen en bieten en andere groenten aangelopen. Ze zijn kennelijk net bij de schooltuintjes geweest. 'Ik vind het wel een beetje eng, die mannen met die pistolen,' zegt één van de meisjes. 'Maar het is ook wel een veilig idee. Ik vind het fijn,' vult een klasgenoot aan. Het eerste meisje knikt.
Mary en Isaac komen door de deur met automatische vergrendeling. Ze hebben net hun vijfjarige zoontje gebracht. Binnenkort gaat hun tweede zoon naar het Cheider. 'Wij zijn heel gelukkig met de beveiliging. Ze staan hier voor onze veiligheid en daar zijn we dankbaar voor,' zegt Mary.
Hun zoontje is ook niet bang voor de mannen voor het hek. 'We woonden in Israël. We zijn wel wat gewend. Vroeger stond er een bewaker. Dit is voor ons een bonus,' zegt Mary. Isaac: 'En we willen onze zoon ook niet bang maken. We voelen ons altijd veilig.'
Lees vandaag (2-10) meer in Het Parool: 'We zijn dankbaar voor hun steun'
We woonden in Israël, dus we zijn wel wat gewend
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
