‘Ik drink geen koffie.’ En dan een koffietentje beginnen
Complimentendag is vorige week geheel langs me heengegaan (waarom kreeg ik dan ook geen compliment!?), dus over Internationale Vrouwendag gisteren wil ik wel wat zeggen.
Ik vind het hartstikke stoer dat RTL met zijn klusprogramma ‘Doe Het Lekker Zelf’ de helft vrouwelijke kandidaten heeft gekozen, plus een homo. En allemaal goede professionals. De presentatie van Chantal Janzen is ook voorbij het cliché. Weliswaar zonder rode lippenstift presenteert de blonde schoonheid een programma dat draait om zagen en timmeren. Op een of andere manier werken die onverwachte combinaties bevrijdend. Zelf zou ik ook zomaar het gereedschap ter hand kunnen nemen en iets bouwen, voel ik.
Goh, er is weer een wereld voor me open gegaan.
Tenenkrommend
Het nieuwe ‘Opdienen of afserveren’ daarna is weer tenenkrommend. Een soort ‘Ik vertrek’, maar dan met mensen die een nieuwe horecazaak beginnen, terwijl de helft in Nederland na een jaar flopt. In de eerste aflevering beginnen de zusjes Anne-Wil en Nelleke met geld van pa – en dus zonder urgentie – een koffietentje met zelfgemaakte taart in Ermelo. Anne-Wil: “Ik lust geen koffie, ik maak nooit koffie.” En Nelleke ‘houdt eigenlijk niet van bakken’ en heeft geen horeca-ervaring. Ooohh doe het niet! Ze hebben hun inkomen nog niet berekend, Nelleke heeft net een derde kind en ze laat haar zus doodleuk alle interieur en huisstijl kiezen omdat zij vlak voor opening effe op vakantie moet. De website van Kaneel & Kruimels is er nog, maar of de zaak uit de schulden komt, betwijfel ik.
Zijn dit nu die hardwerkende Nederlanders zoals omroep WNL ze ook graag in beeld brengt? Ik neem mijn werk méér serieus. Maar goed, de ‘omroep van Wij Nederland’ (niet meer Wakker Nederland) wil tegenwicht bieden aan de rooie media van de publieke omroep met hun grachtengordelgasten. En onderzoeksprogramma ‘Stand van Nederland’ wil laten zien hoe het er werkelijk mee staat in ons kikkerlandje. Daar word ik altijd wat argwanend van. Het onderzoekt wekelijks de verhalen achter de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek en het Cultureel Planbureau – interessante opzet. Maar je weet wel dat de keuze voor cijfers selectief is.
Het programma kijkt vooral naar economische cijfers en concentreert zich op wat iets kost of oplevert. Zo waren er afleveringen over de industrie van huisdieren, de kosten van kinderen, files of slaapgebrek, en over de geluksindustrie die met yoga en coaches burn-outverschijnselen te lijf gaat.
Steil achterover
Dat verrast toch. De opzet garandeert een keuze voor cijfers waarvan je steil achterover slaat, anders zou de redactie dat onderwerp niet kiezen. En het verhaal is meteen goed onderbouwd. Het wordt bovendien gelardeerd met persoonlijke verhalen, zoals dat van Aimée die bij haar achtste verjaardag een feestje kreeg á tienduizend euro.
Woensdag ging het over autodiefstal. Dat blijkt gemakkelijker dan ooit met smart keys! De ene handlanger staat bij je huisdeur met een versterker voor het signaal van je sleutel, die vaak in de gang ligt. De andere houdt een ontvanger bij je autodeur en hup, binnen en gestart. Twintig jaar geleden werden nog zeven op de tien auto’s teruggevonden, nu slechts vier.
Maar digitaal opsporingssysteem Sjerlok kan ze sinds een jaar zo weer terugvinden in Albanië of Hongarije. Goh, er is weer een wereld voor me open gegaan.
Lees hier meer tv-columns