'De ontgroening lijkt een uit de hand gelopen experiment'
'Elk jaar keert mijn maag om van deze gruwel,' schrijft Paroollezer Ruben Schrameijer over de studentenontgroeningen in Amsterdam, die hij vergelijkt met het uit de hand gelopen Stanford-gevangenisexperiment.
Na het lezen van het artikel van vorige week over de overlast van het dispuut op de Kloveniersburgwal ervoer ik een mix van woede en walging, ongetwijfeld versterkt door een gebeurtenis die ik onlangs zelf meemaakte bij een studentenhuis op de Oudezijds Achterburgwal, waar ik als psycholoog naast werk.
Ik zag daar een jongen, die in de ontgroening zat, met een tandenborstel de smerige stoep schoonmaken terwijl een stuk of vijf jongens om hem heen stonden te schreeuwen: 'Kankernerd, kankerhoer, kankerflikker!' Ondertussen duwden ze een vieze dweil in zijn gezicht. De jongen van 18 of 19 jaar had tranen in zijn ogen.
Dit is natuurlijk niet iets nieuws, elk jaar zie je dit soort taferelen in de stad. Elk jaar keert mijn maag ervan om.
Het voorval deed me denken aan het beroemde Stanford-gevangenisexperiment waarbij studenten drie weken in een gevangenis bewaarders en gevangenen speelden. Dit rollenspel liep gruwelijk uit de hand en werd na zes dagen stopgezet, omdat de 'bewaarders' buitensporig agressief werden tegen de 'gevangenen'. Het is een klassiek voorbeeld van de kracht van de sociale situatie.
De ontgroening lijkt ook een uit de hand gelopen sociaal experiment, waarbij jongens en meisjes het allerlelijkste in elkaar losmaken en elkaar op sadistische manier vernederen.
Enkele voorbeelden van excessen: gedwongen seks met kippen, onder dwang drinken tot de dood erop volgt, ernstig hoofdletsel door op het hoofd staan.
"Het ergste is dat zij later jouw dokter en advocaat worden," zegt mijn buurvrouw als we het over deze jaarlijkse gruwel hebben.
En dat is waar, dit zijn onze toekomstige bazen.
Het is sneu dat deze jongens kennelijk denken dat elkaar vernederen en kapotmaken erbij hoort.
Dat is het wereldbeeld dat deze vormbare studenten elkaar voorhouden. Dat moet een effect hebben op de maatschappij als geheel. En dat door een uit de hand gelopen experiment waar geen mens, zelfs de corpsen zelf niet, de stekker uit kan trekken.
Ruben Schrameijer, Amsterdam
Ik zag een jongen met een tandenborstel de smerige stoep schoonmaken