'Laten we praten, van mens tot medemens'

Ik hoor en lees dat politici het gesprek met de gewone burgers te weinig aangaan. Los hiervan dacht ik: doen we dat als burgers onderling wel, of zijn we te passief?

Nooit had ik gedacht als gewone burger, wonend in een kleine stad in ons land, een oproep in de krant te willen plaatsen om toch vooral naar de stembus te gaan op 15 maart. Waarom ik dat dan nu wel doe? Om de doodeenvoudige reden dat ik vind dat deze verkiezingsuitslag van cruciaal belang is.

Zes jaar geleden zag ik in mijn woonplaats - voor de vorige verkiezingen - een doek op de gevel van een huis met de woorden: 'Gebruik hart en verstand, laat Nederland niet verwilderen'. Ik stapte van mijn fiets en kwam in gesprek met de bewoners. Dat is me bijgebleven.

Trumpachtige toestanden
Nu denk ik: gunnen we onze angst - de slechtste raadgever aller tijden - het laatste woord in het stemhokje, waarmee we ervoor zorgen dat er Trumpachtige toestanden in ons land komen, met alle onrust en ontwrichting die die met zich mee brengen?

Of kiezen we ervoor om op een partij te stemmen die vindt dat aan de grondwet niet te tornen valt en die zich wil inzetten voor een leefbaar land voor alle burgers - ook al kan deze partij niet alle beloften inlossen, omdat er ook nu compromissen zullen moeten worden gesloten.

Zwevende kiezers
Ook ik heb angst en zorg, zoals ­velen die dit lezen, maar besef ook dat moed hier tegenover kan staan en die geef ik liever het laatste woord. Dan komen ook de woorden van André Kuipers dichterbij, die in een reclamespotje zei dat we de aarde met een schep weer groener kunnen maken.

Zo eenvoudig kan het begin van verandering ten goede zijn. Heb ik nu wat nieuws verteld? Nee! Maar is herhaling wat dit betreft overbodig? Als ik de media mag geloven, zijn er nog veel zwevende kiezers. Graag kom ik met u via mariariese126@gmail.com in contact om over het keuzeproces van gedachten te wisselen. Van mens tot medemens. We zijn er immers voor elkaar?